dünkü bu vakit

Evet tam da öyle dünkü bu vakit… Zaman su gibi akıp gidiyor, daha dün çocuksu sevdalarla, sokak aralarında koşturup, acıktığımı bile fark etmeden oyun oynarken, bir anda her şeyi ardımda bırakıp, zaman tünelinden geçmişim gibi 2008’in Ağustos ayında buluverdim kendimi… Şimdi o günleri arıyorum, birkaç saniye de olsa… Ömrüm olursa, otuz sene sonra bu günleri de arayacağım, hiç kuşkusuz... :)

etiketler

...

koş koş bitmiyor ...

koş koş bitmiyor ...
yumurtalamayan tavuğu keserler, hayalleri olsa bile ...

arşiv

hürriyet haber

meltem hastanesi

Taksicilikte ilk günü olan şoförün, taksisine binen müşteri, şoföre birşey sormak maksadıyla hafifçe omzuna dokunur... Şoför bir çığlık atıp! direksiyonun konrolünü kaybeder. Ve kaldırıma çıkıp bir vitrinin önünde arabayı durdurur, ve arkaya dönüp müşteriye ; Bir daha bunu yaparsan gözünü patlatırım! der.

Müşteri; Ufacık bir dokunmanın, sizi bu kadar korkutup sıçratacağını düşünmemiştim. Özür dilerim, der. Kendini toparlamış olan şoför, müşteriye dönüp:

- Haklısınız sizin bi kabahatıniz yok. Bugün benim ilk günüm. 25 senedir cenaze arabasında şofördüm de...

0 yorum

Yorum Gönder