dünkü bu vakit

Evet tam da öyle dünkü bu vakit… Zaman su gibi akıp gidiyor, daha dün çocuksu sevdalarla, sokak aralarında koşturup, acıktığımı bile fark etmeden oyun oynarken, bir anda her şeyi ardımda bırakıp, zaman tünelinden geçmişim gibi 2008’in Ağustos ayında buluverdim kendimi… Şimdi o günleri arıyorum, birkaç saniye de olsa… Ömrüm olursa, otuz sene sonra bu günleri de arayacağım, hiç kuşkusuz... :)

etiketler

...

koş koş bitmiyor ...

koş koş bitmiyor ...
yumurtalamayan tavuğu keserler, hayalleri olsa bile ...

arşiv

hürriyet haber

meltem hastanesi

Nuri okuldan eve bir gözü mosmor dönmüştü.

Annesi çıkıştı:
Aşk olsun yine mi dövüştün okulda?

Nuri:
Şey, büyük bir çocuğun küçüğü dövmesine engel olmaya çalıştım da anneciğim.

Annesi:
Aferin bak bu cesaret işi. Kimdi o küçük?

Nuri gayet sakin:
Ben!

0 yorum

Yorum Gönder